নতুন দিল্লী
প্ৰধানমন্ত্ৰী নৰেন্দ্ৰ মোদীয়ে শুকুৰবাৰে অভিযোগ উত্থাপন কৰে যে, ১৯৩৭ চনত ৰাষ্ট্ৰীয় গীত 'বন্দে মাতাৰাম'ৰ উল্লেখযোগ্য পদ আঁতৰোৱাৰ ফলত ভাৰত বিভাজন হৈছিল। ৰাষ্ট্ৰীয় গীত 'বন্দে মাতৰম'ৰ ১৫০ বছৰ সম্পূৰ্ণ হোৱাৰ স্মৃতিত অনুষ্ঠানত ভাষণ প্ৰদান কৰি প্ৰধানমন্ত্ৰী মোদীয়ে লগতে কয় যে, 'একে বিভাজনকাৰী মানসিকতাই' আজিও ৰাষ্ট্ৰখনৰ বাবে এক উল্লেখযোগ্য প্ৰত্যাহ্বানৰ সৃষ্টি কৰি আছে।
প্ৰধানমন্ত্ৰী মোদীয়ে কয়, "১৯৩৭ চনত ইয়াৰ আত্মাৰ সাৰমৰ্ম 'বন্দে মাতৰম'ৰ উল্লেখযোগ্য পদবোৰ আঁতৰাই পেলোৱা হৈছিল। 'বন্দে মাতৰম'ৰ স্তৱকবোৰ ভাঙি গৈছিল। ইয়াৰ ফলত অৱশেষত দেশ বিভাজনৰ বীজ সিঁচিছিল। আজিৰ প্ৰজন্মই বুজিব লাগিব যে, জাতি-নিৰ্মাণৰ এই মহান মন্ত্ৰৰ বিৰুদ্ধে কিয় এনে অন্যায় সংঘটিত হ’ল। কাৰণ সেই একেটা বিভাজনমূলক মানসিকতাই আজিও ৰাষ্ট্ৰখনৰ বাবে এক বৃহৎ প্ৰত্যাহ্বানৰ সৃষ্টি কৰি আছে।"
তেওঁ জোৰ দি কয় যে, বন্দে মাতৰমে 'অমৰত্ব' লাভ কৰিছে আৰু আজিও প্ৰাসংগিক হৈ আছে। তেওঁ ভাৰতৰ স্বাধীনতা সংগ্ৰামত গীতটোৰ ভূমিকাক আলোকপাত কৰি বিপ্লৱীসকলৰ বাবে এক সমবেত কণ্ঠ আৰু জাতীয় গৌৰৱৰ প্ৰতীক বুলি উল্লেখ কৰে। আমি এই শতিকাক ভাৰতৰ শতিকা কৰি তুলিব লাগিব। এই সামৰ্থ্য ভাৰতত আছে, আৰু ই ১৪০ কোটি ভাৰতীয়ৰ মাজত আছে। আৰু ইয়াৰ বাবে আমি নিজৰ ওপৰত বিশ্বাস ৰাখিব লাগিব।"
দেশৰ বৈদিক পৰম্পৰাৰ উদ্ধৃতি দি প্ৰধানমন্ত্ৰীয়ে মাতৃৰূপে দেশখনক লৈ ভাৰতৰ অনন্য দৃষ্টিভংগীৰ ওপৰতো গুৰুত্ব আৰোপ কৰে। তেওঁ দেশখনক লালন-পালন আৰু সুৰক্ষা শক্তি হিচাপে স্বীকৃতি দিয়াৰ গুৰুত্বৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰি ৰাষ্ট্ৰ-নিৰ্মাণৰ ক্ষেত্ৰত নাৰীৰ ভূমিকাক প্ৰশংসা কৰিছে। ১৯৩৭ চনত জৱাহৰলাল নেহৰুৰ নেতৃত্বত দেৱী দুৰ্গাক প্ৰশংসা কৰা স্তৱক আঁতৰোৱা বুলি দাবী কৰি বিজেপিৰ মুখপাত্ৰ চি আৰ কেছাৱনে কংগ্ৰেছ দলক ইচ্ছাকৃতভাৱে ৰাষ্ট্ৰীয় গীত 'বন্দে মাতৰাম'ৰ পৰিৱৰ্তন কৰাৰ অভিযোগ উত্থাপন কৰাৰ পিছতে এই কথা প্ৰকাশ কৰিছে।
কেছাৱনে অভিযোগ কৰে যে, এই সিদ্ধান্ত কিছুমান সাম্প্ৰদায়িক গোটক সন্তুষ্ট কৰিবলৈ লোৱা হৈছে, যাৰ ফলত গীতটোৰ মূল ৰূপ আৰু উদ্দেশ্যক লৈ বিতৰ্কৰ সূচনা হয়। এক্সত এটা পোষ্টত কেছাৱনে দাবী কৰে যে, কথিত সাম্প্ৰদায়িক বিবেচনাৰ বাবে পিছৰ পদবোৰ বাদ দি কংগ্ৰেছে মাত্ৰ প্ৰথম দুটা স্তৱকহে গ্ৰহণ কৰিছিল।
প্ৰধানমন্ত্ৰী মোদীয়ে কয় যে, বন্দে ভাৰত গীতে "অমৰত্ব" লাভ কৰিছে আৰু ই প্ৰতিটো যুগতে প্ৰাসংগিক। গুৰুদেৱ ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰে এবাৰ কৈছিল যে, বংকিম চন্দ্ৰৰ 'আনন্দমথ' কেৱল এখন উপন্যাস নহয়। স্বাধীন ভাৰতৰ সপোন। বংকিম বাবুৱে নহয়, বংকিম চন্দ্ৰ চেটাৰ্জীয়ে লিখা প্ৰতিটো শব্দৰ গভীৰ অৰ্থ আছিল। এই গীতটো দাসত্বৰ সময়ত সৃষ্টি হৈছিল যদিও সেই সময়তে সীমাবদ্ধ নহয়। বন্দে ভাৰতৰ গীতটো প্ৰতিটো যুগত প্ৰাসংগিক। ই অমৰত্ব লাভ কৰিছে। মাত্ৰ কেইটামান শতিকাৰ পূৰ্বে বিশ্বৰ জিডিপিৰ এক চতুৰ্থাংশ অংশ ভাৰতৰ হাতত আছিল।"
প্ৰধানমন্ত্ৰীয়ে লগতে কয়, "১৮৭৫ চনত যেতিয়া বংকিম বাবুৱে 'বং দৰ্শন'ত 'বন্দে মাতৰম' প্ৰকাশ কৰিছিল, তেতিয়া কিছুমানে ইয়াক কেৱল গীত বুলি ভাবিছিল। কিন্তু অতি কম সময়ৰ ভিতৰতে 'বন্দে মাতৰম' ভাৰতৰ স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ কণ্ঠস্বৰ হৈ পৰিছিল। প্ৰতিজন বিপ্লৱীৰ মুখত থকা এক কণ্ঠ, প্ৰতিজন ভাৰতীয়ৰ আৱেগ প্ৰকাশ কৰা কণ্ঠ! ভাৰতৰ বাহিৰত বাস কৰা বীৰ সাৱৰকাৰৰ দৰে স্বাধীনতা সংগ্ৰামীসকলে যেতিয়া ইজনে সিজনক লগ পাইছিল, তেতিয়া তেওঁলোকৰ শুভেচ্ছা সদায় বন্দে মাতৰম আছিল। বহু বিপ্লৱী, আনকি ফাঁচীকাঠত থিয় হৈ থকাৰ সময়তো, বন্দে মাতৰমে আছিল।"
