ইমান ছাকিনা
কিছুসংখ্যক সংস্কৃতিত ছোৱালীৰ বিয়াৰ অধিকাৰক আওকাণ কৰা হয়। শিক্ষিত পুৰুষ-মহিলাই এতিয়া ঘৰতে বিবাহৰ কথা আলোচনা কৰে, কিন্তু কিছুমান সংস্কৃতিত এনে কথা-বতৰাৰ পৰা এতিয়াও নাৰীক অৱহেলিত কৰা হয়। এই সংস্কৃতিসমূহত পিতৃ-মাতৃয়ে সন্তানৰ বাবে বিবাহৰ সিদ্ধান্ত গ্ৰহণ কৰে। আপুনি জানেনে যে ইছলামে বিবাহৰ প্ৰতি নাৰীৰ দৃষ্টিভংগী বিবেচনা কৰে ? নিজৰ সন্তানৰ সন্মতি নোহোৱাকৈ পিতৃ-মাতৃয়ে বিয়াৰ সিদ্ধান্ত ল'ব পাৰে নে? দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে ধৰ্মীয় বিশ্বাসক ভুল ভাৱে বুজা হয় আৰু পিতৃসকলে প্ৰায়ে ভাবে যে তেওঁলোকৰ অনুমতি নোলোৱাকৈয়ে নিজৰ ল’ৰা-ছোৱালীক বিয়া দিয়াৰ অধিকাৰ আছে। এইটো ইছলামিক নেকি? উত্তৰটো হ'ল নহয়।
দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে প্ৰায়ে বহু পিতৃ-মাতৃয়ে সন্তানক নুসুধি বা আলোচনা নকৰাকৈয়ে বিয়াখন হ’ব বুলি মাথোঁ জনাই দিয়ে। ইছলামত এই শিক্ষা দিয়া নহয়। মহিলাসকলে সঘনাই প্ৰশ্ন কৰে যে ইছলামিক আইনমতে তেওঁলোকৰ কথা কোৱাৰ অধিকাৰ আছে নে নাই? ইছলামত মহিলাৰ হাতত বিবাহৰ অনুমোদন দিয়াৰ বিকল্প আছে। বিবাহ বৈধ হ’বলৈ হ’লে এগৰাকী মহিলাৰ সন্মতিৰ প্ৰয়োজন।
পিতৃ-মাতৃয়ে নিজৰ ছোৱালীজনীক তাইৰ সন্মতি অবিহনে বিয়া দিব নোৱাৰে। অভিভাৱকসকলে বিবাহৰ বাবে তেওঁলোকৰ কন্যাৰ সন্মতি আছে নে নাই সেইটো বিচাৰি উলিয়াব লাগে। হজৰত আলীয়ে এবাৰ নিজৰ প্ৰস্তাৱ নবীলৈ প্ৰেৰণ কৰিছিল, আলীয়ে নবী হজৰত মহম্মদৰ কন্যা ফাতিমাক বিয়া কৰাব বিচাৰিছিল, তেওঁৰ জীৱনৰ পৰা আদৰ্শ দাঙি ধৰিব লাগে। তেওঁ সেই প্ৰস্তাৱ গ্ৰহণ নকৰি কেৱল ক’লে: “ইন শ্বা আল্লাহ” (যদি ঈশ্বৰে ইচ্ছা কৰে)। তাৰ পাছত হজৰত মহম্মদে নিজৰ কন্যা ফাতিমাৰ ওচৰলৈ গৈ সেই প্ৰস্তাৱৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিলে আৰু তেওঁৰ পৰা অনুমতি বিচাৰিলে। নিজৰ কন্যাৰ প্ৰস্তাৱ গ্ৰহণ কৰাৰ পিছত নবীয়ে আলীৰ প্ৰস্তাৱ গ্ৰহণ কৰিলে। ইয়াৰ পৰাই বুজা যায় যে বিবাহ সম্পৰ্কে কন্যাৰ মতামত লোৱাটো কিমান গুৰুত্বপূৰ্ণ।
পবিত্ৰ নবীয়ে কৈছে যে “এগৰাকী নাৰীক (যি এগৰাকী কুমাৰী, বিবাহ বিচ্ছেদ হোৱা, বা বিধৱাই হওক) কাৰো লগত বিয়া হ'বৰ বাবে হেঁচা প্ৰয়োগ কৰিব নোৱাৰে, যেতিয়ালৈকে তেওঁ সন্মতি লোৱা নহয়।” ইয়াৰ পৰা দেখা যায় যে ইছলামে বলপূৰ্বক বিবাহক প্ৰশ্ৰয় নিদিয়ে।
প্ৰতিনিধিত্বমূলক ফটো
পবিত্ৰ নবীৰ জীৱন আৰু তেওঁৰ শিক্ষাৰ উদাহৰণৰ পৰা স্পষ্ট যে ইছলামে বলপূৰ্বক বিবাহৰ অনুমতি নিদিয়ে। কোৰআনতো নাৰীৰ বলপূৰ্বক বিবাহতো নিষেধাজ্ঞা আৰোপ কৰা হৈছে। এইটো কোৰআনৰ এটা আয়াত য'ত মুছলমানসকলৰ বলপূৰ্বক বিবাহ নিষেধাজ্ঞা আৰোপ কৰা হৈছে।
হে বিশ্বাস কৰা সকল, বাধ্যতামূলকভাৱে নাৰীৰ উত্তৰাধিকাৰী হোৱাটো তোমালোকৰ বাবে বৈধ নহয়।” — কোৰআন ৪:১৯
আন এটা ভুল ধাৰণা হ’ল মহিলাই পুৰুষক বিয়া কৰাব বিচাৰে বুলি ক’ব নোৱাৰে। বহু মুছলমানে ইয়াক অশ্লীল কাম বুলি গণ্য কৰে। কিন্তু সেয়া সম্পূৰ্ণ মিছা কথা৷ ইছলামত নাৰীৰ পৰা বিবাহৰ প্ৰস্তাৱক অশ্লীল কাম বুলি গণ্য কৰা নহয়। এই ভুল ধাৰণা মানুহৰ মাজত বিয়পি আছিল। মানুহে নিজৰ সাংস্কৃতিক বিশ্বাসৰ উৰ্ধত গৈ ভাল কাম কৰাটো প্ৰয়োজন।
পবিত্ৰ নবীৰ জীৱনৰ এটা উদাহৰণ হিচাপে লৈ এটা ঐতিহাসিক পৰিস্থিতি চাওঁ আহক। খাদিজা বিন্ত খুৱাইলিদ আছিল নবীৰ নিয়োগকৰ্তা। হজৰত মহম্মদৰ সততা আৰু সত্যতাত আপ্লুত হৈ তেওঁ বিয়াত বহিবলৈ প্ৰস্তাৱ আগবঢ়ায়। পবিত্ৰ নবীয়ে এই প্ৰস্তাৱ গ্ৰহণ কৰিলে আৰু তেওঁলোকৰ বিয়া হ’ল।
ইয়াতকৈ উত্তম উদাহৰণ কি হ’ব পাৰে? বিবাহৰ প্ৰস্তাৱ কোনে কাক পঠিয়াব পাৰিব সেই সম্পৰ্কে ইছলামত কোনো বাধা নাই। সেয়েহে যদি আপুনি এগৰাকী মহিলা আৰু কাৰোবাক বিয়া কৰাব বিচাৰে তেন্তে আপুনি প্ৰস্তাৱ প্ৰেৰণ কৰিব পাৰে। ইয়াৰ উপৰিও ইয়াত গুৰুত্ব দিয়া হৈছে যে মুছলমান মহিলাক তেওঁৰ সন্মতি অবিহনে বিয়া কৰাই দিয়াটো ইছলামিক পৰম্পৰাৰ সম্পূৰ্ণ বিপৰীত।
এতিয়া আপুনি জানে যে প্ৰেমৰ বাবে বিয়া কৰাটো ইছলামত গ্ৰহণযোগ্য। আপুনি নাৰী হওক বা পুৰুষ, ইছলামে আপোনাক বিবাহৰ বাবে সন্মতি দিয়াৰ অধিকাৰ প্ৰদান কৰিছে। ইছলামত পিতৃ-মাতৃয়ে নিজৰ সন্তানক জোৰকৈ বিয়া কৰাব নোৱাৰে। গতিকে আপুনি ভাল লগা মানুহজনক বিয়া কৰাব পাৰে। যদি ইছলামে নাৰীক কাৰোবাক বিয়া কৰাবলৈ অধিকাৰ দিছে তেন্তে কিছুমান পিতৃ-মাতৃয়ে কিয় নিজৰ কন্যাক এই অধিকাৰৰ সুবিধা ল’বলৈ দিয়া নাই? ইয়াৰ কেইবাটাও সম্ভাৱ্য কাৰণ আছে। এটা কাৰণ হ’ব পাৰে তেওঁলোকৰ চিন্তাধাৰা, কিয়নো তেওঁলোকে দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে নিজৰ ছোৱালীক “সম্পত্তি” বুলি গণ্য কৰে আৰু একেদৰে তেওঁলোকক নিজৰ অধিকাৰ দাবী কৰিবলৈ নিদিয়ে।
আন অভিভাৱকসকলে ইছলামৰ বিষয়ে ভালদৰে অৱগত নহয় আৰু ইছলামে মহিলাক দিয়া অধিকাৰৰ বিষয়ে অজ্ঞাত। ইয়াৰ সৈতে মোকাবিলা কৰাৰ আটাইতকৈ উত্তম উপায় হ’ল কোৰআন অধ্যয়ন। এইদৰে আপুনি কেৱল এগৰাকী নাৰী হিচাপে নিজৰ অধিকাৰৰ বিষয়ে জানিব পৰাই নহয়, ইছলামৰ শিক্ষাৰ ভিত্তিত আপোনাৰ পিতৃ-মাতৃক আপোনাৰ অধিকাৰৰ বিষয়ে সহজেই পতিয়ন নিয়াব পাৰিব।
