মালিক আছঘৰ হাচমী / নতুন দিল্লী
চলি থকা ৰমজান মাহত এতিয়ালৈকে এনে বহু ছবি ছ’চিয়েল মিডিয়াত প্ৰকাশ পাইছে, য’ত খেলুৱৈসকলে ৰোজা ৰাখি খেলপথাৰত নিজৰ প্ৰতিভা প্ৰদৰ্শন কৰিবলৈ সক্ষম হৈছে। তেওঁলোকে এই কথা প্ৰমাণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছে যে ৰোজা ৰাখিও সকলো কাম কৰিব পাৰে। ২০২৪ চনৰ ২৩ সংখ্যক ছিনিয়ৰ ৰাষ্ট্ৰীয় পেৰা সাঁতোৰ চেম্পিয়নশ্বিপত চমকপ্ৰদ প্ৰদৰ্শনেৰে বিহাৰৰ মহম্মদ ছেমছ আলম শ্বেখে এই চিন্তাধাৰাক আগুৱাই লৈ গৈছে।
মহম্মদ ছেমছ আলম শ্বেখে প্ৰতিযোগিতাখনৰ অন্তত 'আৱাজ দ্য ভইচ'ৰ সৈতে এক বাৰ্তালাপত কয় যে ৰোজা ৰাখিয়েই তেওঁ আটাইকেইটা পদক লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হৈছে। এদিনো তেওঁ ৰোজা বাদ দিয়া নাই। ছেমছে আনকি ৰোজাৰ সময়ত প্ৰশিক্ষণ শিবিৰ থাকিও প্ৰতিযোগিতাখনৰ বাবে সাজু হৈছিল।
উল্লেখ্য যে, গোৱালিয়ৰত অনুষ্ঠিত ২৩সংখ্যক ৰাষ্ট্ৰীয় পেৰা সাঁতোৰ চেম্পিয়নশ্বিপ ২৯ মে'ৰ পৰা ৩১ মে'লৈ চলিছিল। পেৰা ছুইমিংৰ আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় খেলুৱৈ মহম্মদ ছেমছ আলম শ্বেইখ বিহাৰৰ বাসিন্দা। ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰতিযোগিতাখনত তেওঁ ২০০ মিটাৰ এছ এম ৫ ব্যক্তিগত ইভেণ্টত ৰাষ্ট্ৰীয় অভিলেখৰে সোণৰ পদক লাভ কৰিছে। ইয়াৰ বাহিৰেও তেওঁ ১০০ মিটাৰ বাটাৰফ্লাই এছ ৫ত ৰূপৰ পদক লাভ কৰে। মহম্মদ ছামছ আলম শ্বেইখ ইয়াতেই থমকি ৰোৱা নাই। উপবাসে থকাৰ সময়তে তেওঁ ৫০ মিটাৰ ফ্ৰীষ্টাইলতো ব্ৰঞ্জৰ পদক লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হয়।
ছেমছ আলম শাৰীৰিকভাৱে দুৰ্বল হ’ব পাৰে, কিন্তু তেওঁৰ মন অতি শক্তিশালী আৰু উৎসাহেৰে ভৰা। কোনো কাৰণতে তেওঁ হাৰ নামানে। সংগ্ৰামৰ বাবে ছেমছ আলমে কেৱল বিহাৰতে নহয়, দেশ-বিদেশতো পেৰা সাঁতোৰবিদ হিচাপে নিজৰ এক বিশেষ পৰিচয় গঢ়ি তুলিছে। তেওঁৰ নামত বহু অভিলেখ স্থাপন হৈছে। কিন্তু তেওঁৰ এই সফলতাৰ যাত্ৰা ইমান সহজ নাছিল।
১৯৮৬ চনৰ ১৭ জুলাইত মধুবনীৰ ৰাথোছ গাঁৱত জন্মগ্ৰহণ কৰা ছেমছ আলম সৰুৰে পৰা সাঁতোৰৰ প্ৰতি আকৰ্ষিত হৈছিল। তেওঁ গোটেই শৈশৱ মধুবনীতে কটায়। এদিন তেওঁৰ পৰিয়ালে তেওঁক মুম্বাইলৈ পঠিয়াবলৈ সিদ্ধান্ত ল’লে।
মুম্বাইৰ এখন চৰকাৰী বিদ্যালয়ত পঢ়িবলৈ আৰম্ভ কৰি তেওঁ তাত মাৰ্চিয়েল আৰ্টছ শিকিলে। ইয়াৰ পিছত ছেমছে বহু পদক লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হয়। সাঁতোৰ আৰু মাৰ্চিয়েল আৰ্টছৰ প্ৰতি থকা তেওঁৰ আকৰ্ষণে তেওঁক এছিয়ান গেমছৰ এজন শক্তিশালী প্ৰতিদ্বন্দ্বী হ’বলৈ প্ৰেৰণা যোগাইছিল। কিন্তু কেইবছৰমানৰ আগৰ পৰা অনুশীলনৰ সময়ত ছেমছে পিঠিত মৃদু বিষ অনুভৱ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে, যাৰ ফলত তেওঁৰ খোজ কঢ়াত প্ৰভাৱ পৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে।
তেওঁৰ মেৰুদণ্ডত টিউমাৰ ধৰা পৰাৰ পিছত চিকিৎসকে অস্ত্ৰোপচাৰৰ পৰামৰ্শ দিয়ে। ইয়াৰ বাবে তেওঁ এছিয়ান গেমছত প্ৰতিদ্বন্দ্বিতা কৰাৰ পৰিৱৰ্তে নিজকে চিকিৎসালয়ৰ বিচনাত শুই থাকিবলগীয়া হয়। অস্ত্ৰোপচাৰ কৰা হৈছিল যদিও ছেমছৰ বুকুৰ তলৰ অংশ নিশ্চল হৈ পৰিছিল। চিকিৎসকে তেওঁক দুই-তিনি সপ্তাহৰ পাছত দৌৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিব বুলি আশ্বাস দিছিল, কিন্তু সেইদিনা কেতিয়াও নাহিল। আন এটা অস্ত্ৰোপচাৰ কৰা হ’ল, কিন্তু পেৰাপ্লেজিক নামৰ ৰোগৰ বাবে তেওঁৰ শৰীৰৰ তলৰ অংশ বিকল হৈ পৰে।
এই অসহায় পৰিস্থিতিত ফিজিঅ’থেৰাপিৰ সময়ত চিকিৎসকে কৈছিল যে এই ধৰণৰ ৰোগত সাঁতোৰে বহুত সহায় কৰে। আলমে আশাৰ ৰশ্মি এটা দেখিলে। তেওঁ পুনৰ সাঁতোৰলৈ ঘূৰি আহিবলৈ আগ্ৰহী হৈ পৰিল। পিছদিনা তেওঁ ছুইমিং পুলত উপস্থিত হ’ল যদিও হুইল চেয়াৰত বহি থকা এজন ব্যক্তিয়ে কেনেকৈ সাঁতুৰিব পাৰে সেই কথা বুজিব নোৱাৰাৰ বাবে কৰ্তৃপক্ষই তেওঁক নাকচ কৰিলে।
ছুইমিং পুলত তেওঁৰ প্ৰৱেশত নিষেধাজ্ঞা আৰোপ কৰা হৈছিল। কাৰণ ছেমছ পানীত ডুব মৰিব বুলি বিষয়াসকলে আশংকা কৰিছিল। কিন্তু ছেমছ আলম অটল আছিল। অৱশেষত বাৰে বাৰে অস্বীকাৰ কৰাৰ পিছত তেওঁ এটা বাট বিচাৰি পালে। এদিন ছেমছে ৰাজা ৰামক লগ পায়, যিজনো ভিন্ন ক্ষমতাৰ সাঁতোৰবিদ আছিল, যিয়ে তেওঁক সাঁতোৰ আৰম্ভ কৰিবলৈ উৎসাহিত কৰিছিল। ছামছ আলমে সাঁতুৰিবলৈ ধৰিলে। মোৰ ফাৰ্মত কাম কৰিছিল। ৰাজ্যিক আৰু ৰাষ্ট্ৰীয় চেম্পিয়নশ্বিপত স্বৰ্ণ পদক লাভ কৰে।
এই বিষয়ে কওঁতে আলমে কয়, মই কেতিয়াও গম পোৱা নাছিলো যে সাঁতোৰ মোৰ কেৰিয়াৰ হৈ পৰিব। মই সাঁতোৰত চাৰিটা সোণৰ পদক লাভ কৰিছিলো আৰু সেইটোৱে মোক বহুত সুখী কৰি তুলিছিল।
নিয়মিতভাৱে পেৰালিম্পিক গেমছৰ বাবে প্ৰস্তুতি চলাই থকা আলমে গংগা নদী সাঁতোৰ চেম্পিয়নশ্বিপৰ নিজৰ শাখাত ১২ মিনিট ২৩ ছেকেণ্ডত দুই কিলোমিটাৰৰ সাঁতোৰ সম্পূৰ্ণ কৰি ইতিহাস ৰচনা কৰে।
২০১৭ চনত আলমে ৪ ঘণ্টা ৪ মিনিটত মুকলি সাগৰত ৮ কিলোমিটাৰ সাঁতোৰ সম্পূৰ্ণ কৰি নিজৰ অভিলেখ ভংগ কৰিছিল। এজন পেৰাপ্লেজিক ৰোগীয়ে উচ্চ সাগৰত সম্পূৰ্ণ কৰা আটাইতকৈ দীঘলীয়া দূৰত্বৰ সাঁতোৰৰ বিশ্ব অভিলেখ গঢ়িছিল। ২০১৯ চনৰ ২০ৰ পৰা ২৪ নৱেম্বৰলৈ পোলেণ্ডত অনুষ্ঠিত হোৱা পোলেণ্ডত অনুষ্ঠিত হোৱা পোলেণ্ডৰ মুকলি সাঁতোৰ চেম্পিয়নশ্বিপত আলমে ছটা ইভেণ্টত অংশগ্ৰহণ কৰে। ৫০ মিটাৰ বাটাৰফ্লাই আৰু ১০০ মিটাৰ ব্ৰেষ্টষ্ট্ৰ’কত চেম্পিয়ন হয়। এই কৃতিত্বক ৰাষ্ট্ৰীয় অভিলেখ বুলিও কোৱা হয়। একে সময়তে তেওঁক বিহাৰ নিৰ্বাচন আয়োগৰ ব্ৰেণ্ড এম্বেছাদৰ হিচাপে নিযুক্তি দিয়া হয়।
ৰাজ্য চৰকাৰৰ ক্ৰীড়া বিভাগে তেওঁক বিহাৰ টাস্ক ফ’ৰ্চৰ সদস্য হিচাপে নিযুক্তি দিয়ে। ২০১৮ চনত বিহাৰ খেলৰত্ন বঁটা লাভ কৰা আলমে ২০১৯ চনত কৰ্ণ আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় বঁটাও লাভ কৰিছিল।শমছ আলমে কয় যে মোৰ অক্ষমতাৰ পিছৰে পৰা মোৰ জীৱনত বহু পৰিৱৰ্তন হৈছে। প্ৰতিবন্ধী লোকৰ প্ৰতি মোৰ মনোভাৱ সলনি হৈছে। মই ফুট ছাপৰ্ট এছ’চিয়েচন, মুম্বাই আৰম্ভ কৰিলোঁ, যিখন এতিয়া এখন পঞ্জীয়নভুক্ত ছ’চাইটি।
বিশেষভাৱে সক্ষম লোকসকলে ক্ৰীড়াৰ প্ৰতিভা প্ৰদৰ্শনৰ মঞ্চ।এইবাৰৰ ৬ জুনত নতুন দিল্লীৰ ইন্দিৰা গান্ধী আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় বিমানবন্দৰত হুইল চেয়াৰ পাবলৈ ৯০ মিনিট অপেক্ষা কৰিবলগীয়া হোৱা বুলি খবৰ ওলাইছে। অষ্ট্ৰেলিয়াৰ মেলবৰ্ণৰ পৰা ১২ ঘণ্টীয়া যাত্ৰাৰ অন্তত ভাৰতলৈ উভতি আহিছিল আলম।
তেওঁ দাবী কৰে যে বিমানবন্দৰত অৱতৰণ কৰাৰ পিছত তেওঁক হুইল চেয়াৰৰ ব্যৱস্থা কৰা হৈছিল যিটো অসুবিধাজনক আছিল। অৱশ্যে এয়াৰ ইণ্ডিয়াই দাবী কৰে যে হুইল চেয়াৰসমূহ মানক পদ্ধতি অনুসৰি যোগান ধৰা হৈছে। বিমানবন্দৰৰ নিৰাপত্তাজনিত কাৰণত পলম হৈছিল ব্যক্তিগত হুইল চেয়াৰখন।
ছেমছ আলমে কয়, মই জীৱনৰ বাকী সময়খিনি কান্দি কান্দি কটাব বিচৰা নাছিলো। এতিয়া মই আগবাঢ়ি যাব বিচাৰিছো। পৰিস্থিতি স্বাভাৱিক হ’বলৈ প্ৰায় ডেৰ বছৰ লাগিল। এতিয়া সকলো অসুবিধাৰ মাজতো আলমে নিজৰ লগতে নিজৰ দেশৰ নাম বিশ্বত জিলিকাই তুলিবলৈ বদ্ধপৰিকৰ। এইদৰে তেওঁ লাখ লাখ মানুহৰ প্ৰেৰণাৰ উৎস হৈ পৰিছে।
