ৰীতা ফাৰহাট মুকুণ্ড
মস্কোত শেহতীয়াকৈ সংঘটিত সন্ত্ৰাসবাদী আক্ৰমণৰ সময়ত ১৩৩ জন লোক নিহত হোৱাৰ লগতে ১০০ৰো অধিক লোক আহত হয়। এই ঘটনাই সমগ্ৰ বিশ্বত শোকৰ ছাঁ পেলাইছে। বিশ্ববাসীয়ে সন্ত্ৰাসবাদীৰ নিৰ্মম আক্ৰমণক একেমুখে ধিক্কাৰ দিছে। এই আক্ৰমণৰ মূল খলনায়কজন এইপৰ্যন্ত চিনাক্ত নোহোৱাৰ বাবে ইয়াৰ আঁৰত কোন জড়িত হৈ আছে, সেয়া এতিয়াও পৰিষ্কাৰ হোৱা নাই যদিও এজন নায়কৰ উন্মেষ ঘটিছে। তেওঁ মুখ আৰু পৰিচয় একেবাৰে স্পষ্ট আৰু তেওঁৰ নাম হৈছে ইছলাম।
১৫ বছৰীয়া ইছলামৰ উপস্থিত বুদ্ধি আৰু দক্ষতাই এশৰো অধিক লোকক সন্ত্ৰাসবাদীৰ গুলীৰ পৰা ৰক্ষা কৰিছিল। এতিয়া তেওঁক ৰাছিয়াৰ নায়ক হিচাপে প্ৰশংসা কৰা হৈছে, তেওঁ বিশ্বৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ পৰা ভূয়সী প্ৰশংসা লাভ কৰিছে।
ইছলামে সাহসেৰে উল্লেখ কৰিছে যে আনক হত্যা কৰাতকৈ যুদ্ধত মৃত্যু হোৱাটোৱেই ভাল। ছ’চিয়েল মিডিয়াত শ্বেয়াৰ কৰা এটা ভিডিঅ’ত ইছলামে মস্কোৰ কনচাৰ্ট হলৰ পৰা নিৰাপদ দূৰত্বলৈ ওলাই যোৱা দেখা গৈছে, আৰু তেওঁক দেখি আতংকিত লোকসকলে জীৱন ৰক্ষা কৰিবলৈ প্ৰস্থান কৰা স্থানলৈ ৰাওনা হৈছে। প্ৰায় এশজন লোকে নিজৰ প্ৰাণ ৰক্ষাৰ বাবে লৰালৰিকৈ ওলাই আহিল।
ইছলামে এটা গুদামত কাম কৰি থকা অৱস্থাত বন্দুকৰ গুলী আৰু চিঞৰ শুনিছিল। এনে সময়তে তেওঁ এজন মানুহ গুলীবদ্ধ হৈ মজিয়াত পৰি থকা দেখিলে। সাহসেৰে ইছলামে আতংকিত লোকসকলক তেওঁক অনুসৰণ কৰিবলৈ আৰু তেওঁৰ নিৰ্দেশনা শুনিবলৈ আহ্বান জনায়। এইদৰে তেওঁ প্ৰায় ১০০ লোকক নিৰাপদে বাহিৰ ওলোৱাই নিয়াত সফল হয়।
আৰ টি মিডিয়াই প্ৰকাশ কৰা অনুসৰি ইছলামে প্ৰশংসাৰ উত্তৰত কয় যে, “মই নায়ক নহয়, মই কেৱল মোৰ কৰ্তব্য পালন কৰি আছিলো।” আন এজন ব্যক্তিয়ে কয়, "আমি গৌৰৱান্বিত যে বহু যুৱকে নিজৰ ধৰ্ম ৰক্ষা কৰিব জানে। ইছলাম এটা শান্তিপূৰ্ণ আৰু নিৰাপদ ধৰ্ম। এই কাণ্ডই ইয়াক প্ৰমাণ কৰে।"
মানুহে ইছলাম নামৰ যুৱকজনৰ সাহস আৰু নিস্বাৰ্থতাক প্ৰশংসা কৰি কয়, "ইছলামৰ সাহস আৰু উপস্থিত বুদ্ধি সঁচাকৈয়ে প্ৰেৰণাদায়ক। আনক বচাবলৈ নিজৰ জীৱন বিপদত পেলোৱাটো মানৱতাৰ এক ডাঙৰ উদাহৰণ।"
উল্লেখ্য যে, বিপদৰ সময়ত মুছলমানে আনক সহায় কৰাৰ আন বহু কাহিনী আছে। ২০০৮ চনত ওড়িশাত হিন্দু উগ্ৰপন্থীয়ে খ্ৰীষ্টানসকলৰ ওপৰত ভয়ংকৰ আক্ৰমণ কৰাৰ সময়ত এটা খ্ৰীষ্টান গোটে ওড়িশা ভ্ৰমণ কৰিছিল, য’ত বহু লোকৰ প্ৰাণ হেৰুৱাইছিল আৰু তেওঁলোক আতংকিত হৈ পৰিছিল। ইয়াক লৈ হিন্দু আৰু খ্ৰীষ্টানসকলৰ মাজত উত্তেজনা বৃদ্ধি পাইছিল।
এটা খ্ৰীষ্টান গোটে কয় যে তেওঁলোকে কেনেকৈ পুৱাৰ ভাগত ওড়িশাৰ এটা স্থান দৰ্শন কৰিবলৈ গৈছিল আৰু তেওঁলোকৰ চালকজন মুছলমান আছিল। সন্ধিয়া ঘূৰি অহাৰ পৰিকল্পনা কৰিছিল যদিও দুপৰীয়া তেওঁলোকে এক অস্বস্তিকৰ পৰিস্থিতিৰ সন্মুখীন হয়। হঠাৎ তেওঁলোকে বুজি পালে যে তেওঁলোকৰ পিছে পিছে এদল আক্ৰমণকাৰীয়ে আহি আছে। সেই মুহূৰ্তত একাংশ মুছলমান অটো চালকে তেওঁলোকক চিনি পাইছিল আৰু নিৰাপদ স্থানলৈ লৈ যায়।
এয়া এটা সৰু ঘটনা আছিল যদিও খ্ৰীষ্টান গোটটোৱে সেই সময়ত মুছলমানৰ মাজত থকা একতা আৰু ভাতৃত্ববোধক আঁকোৱালি লৈছিল। ইয়াৰ পূৰ্বে, হাৰিয়ানাৰ হিংসাৰ সময়ত দুটা মুছলমান পৰিয়ালে কৰণ নামৰ এজন হিন্দু লোক আৰু তেওঁৰ পুত্ৰ বিবেকক আশ্ৰয় দিছিল। পিঞ্জোৰৰ পৰা উভতি অহা কৰণ আৰু বিবেক নুহ পোৱাৰ লগে লগে হিংসাত্মক পৰিস্থিতিৰ মাজত আবদ্ধ হৈ পৰে।
কৰণে বুজাই দিলে যে তেওঁলোকৰ বিপদ আৰম্ভ হৈছিল যেতিয়া ক’লা চাৰ্ট পিন্ধি বিবেকে অনিচ্ছাকৃতভাৱে নিজৰ ফালে দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰিছিল। তেওঁলোক আক্ৰমণাত্মকতাৰ লক্ষ্য হৈ পৰিছিল কাৰণ তেওঁলোকৰ যাত্ৰাৰ সময়ত বজৰংগ দলৰ একাংশ সমৰ্থকেও একেধৰণৰ চাৰ্ট পিন্ধিছিল। এনেকুৱা লাগিছিল যেন সকলোৱে ইউনিফৰ্ম পিন্ধিছে।
ৰাইজে ধৰ্মীয় ষ্টীকাৰ লগোৱা তেওঁলোকৰ গাড়ীখন ৰখাই জুই লগাই দিলে। নিৰাপত্তাৰ বাবে দৌৰি দৌৰি কিৰণ আৰু বিবেকে ওচৰৰ মুছলমান পৰিয়াল এটাৰ ঘৰত আশ্ৰয় বিচাৰিছিল, যিয়ে নিস্বাৰ্থভাৱে প্ৰায় তিনি ঘণ্টা ধৰি তেওঁলোকক আশ্ৰয় দিছিল। তেওঁলোকে পিতৃ-পুত্ৰক হিংসাৰ পৰা ৰক্ষা কৰাই নহয় বিবেকৰ কাপোৰ সলনি কৰাৰো প্ৰস্তাৱ দিছিল।
এই হৃদয়স্পৰ্শী ঘটনাত এজন উপ আৰক্ষী অধীক্ষক (ডি এছ পি) আৰু এজন কনিষ্টবলেও কৰণ আৰু বিবেকৰ সৈতে একেটা ঘৰতে আশ্ৰয় লৈছিল।
ইফালে, প্ৰথম বিশ্বযুদ্ধৰ সময়ত অট্টোমান সাম্ৰাজ্যত আৰ্মেনিয়ান গণহত্যাৰ সময়ত তুৰ্ক, কুৰ্দ, আৰব আদিকে ধৰি মুছলমানসকলে হত্যাকাণ্ডত জড়িত হৈ ইয়াৰ পৰা লাভৱান হৈছিল। অৱশ্যে কিছুমানে বিদেশীক লুকাই বা পলাবলৈ সহায় কৰিও সহায় কৰিছিল।
ইহুদীসকলক বচাবলৈ কৰা প্ৰচেষ্টা মধ্যপ্ৰাচ্যৰ সীমাৰ বাহিৰলৈও বিস্তৃত হৈছিল। পেৰিছৰ গ্ৰেট মছজিদৰ ৰেক্টৰ চি কেডুৰ বাংগাব্ৰিটে ১০০ৰ পৰা ৫০০ ইহুদীক মুছলমানৰ বেশত লুকুৱাই ৰখাত সহায় কৰা বুলি অভিযোগ উঠিছে। তদুপৰি, ২০১৩ চনৰ ছেপ্টেম্বৰ মাহত আলবেনিয়াৰ দৰে দুৰ্যোগৰ সময়ত অ-আৰব মুছলমান সম্প্ৰদায়ে ইহুদীসকলক সহায়ৰ প্ৰস্তাৱ দিয়াটো বিপদৰ সময়ত সহায়ৰ স্পষ্ট উদাহৰণ।
গণহত্যা অভিযানৰ সময়ত আৰব ভূমিৰ ইহুদী বাসিন্দাসকলক বচাবলৈ যথেষ্ট সংখ্যক আৰব আৰু মুছলমানে সহায় কৰিছিল। সেই সময়ত এই অঞ্চলবোৰত ফেচিষ্ট শাসনৰ প্ৰাধান্য আছিল। ১৯৪০ চনৰ জুন মাহৰ পৰা ১৯৪৩ চনৰ মে’ মাহলৈকে প্ৰধান শক্তিয়ে, প্ৰধানকৈ জাৰ্মানী আৰু ইটালীয়ে উত্তৰ আফ্ৰিকাৰ বৃহৎ অংশ নিয়ন্ত্ৰণ কৰিছিল। এই নিষ্ঠুৰ দখলৰ মাজতো ইহুদী জনসংখ্যাৰ প্ৰায় ১ শতাংশ, প্ৰায় ৪,০০০ৰ পৰা ৫,০০০ লোক তেওঁলোকৰ অত্যাচাৰৰ বলি হৈছিল।
কিন্তু ইহুদীৰ মৃত্যুৰ তুলনামূলকভাৱে কম সংখ্যকৰ বিপৰীতে গণহত্যাৰ সময়ত ইউৰোপীয় ইহুদীৰ ৬০ শতাংশ মৃত্যুৰ হাৰ আছিল আচৰিত ধৰণৰ। উল্লেখযোগ্য পাৰ্থক্যটোৰ বহুলাংশে উত্তৰ আফ্ৰিকাত মিত্ৰশক্তিৰ অভিযানৰ সফলতা আৰু পৰৱৰ্তী সময়ত এই অঞ্চলসমূহ অক্ষৰ নিয়ন্ত্ৰণৰ পৰা মুক্ত কৰা বুলি ক’ব পাৰি।
ইছলামে নিজৰ জীৱনৰ কথা নাভাবি শ শ মানুহক বচাবলৈ আগবাঢ়ি আহিল। মানৱতাৰ প্ৰেৰণা হৈ তেওঁ আশাৰ ৰেঙনি হিচাপে থিয় দিছিল, কেৱল নিজৰ শক্তি প্ৰদৰ্শন কৰাই নহয়, নিজৰ বিশ্বাসৰ দ্বাৰা নিজৰ ধৰ্মীয় বিশ্বাসৰ ভেটিও প্ৰদৰ্শন কৰিছিল। মানৱতাৰ ওপৰত বিশ্বাস পুনৰ ঘূৰাই অনাৰ বাবে এনে কাহিনী অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ।
