এইখিনিতে উল্লেখ কৰা দৰকাৰ যে ১৯৫৬ চনত অসমৰ শিৱসাগৰ জিলাত এক বিশেষ নেমু আবিষ্কাৰ হৈছিল। এই নেমুবিধ চীন-কাঘী জাতৰ পৰা আহিছিল আৰু ইয়াৰ অনন্য সুগন্ধি আৰু সোৱাদে অন্য নেমুৰ পৰা ইয়াক পৃথক কৰিছিল।
'আৱাজ দ্য ভইচ'ৰ সৈতে হোৱা এক সাক্ষাৎকাৰত ছফিয়া বানুৱে কয়, "অসমৰ নেমুৰ এক বিশেষ জৈৱিক বৈশিষ্ট্যতা আছে। অসমৰ নেমুৰ এক বিশেষ সুগন্ধি আছে, যিটো ভাৰতৰ অন্য ৰাজ্যৰ নেমুত দেখিবলৈ পোৱা নাযায়। কিন্তু সময় বাগৰাৰ লগে লগে অসমৰ নেমুৱে ইয়াৰ বিশেষ জৈৱিক বৈশিষ্ট্যতা সলনি কৰা দেখা গৈছে। উদাহৰণ স্বৰূপে অসমৰ নেমুৰ পূৰ্বতে কেতিয়াও বীজ দেখা পোৱা নগৈছিল। কিন্তু এতিয়া অসমত উৎপাদন হোৱা নেমুৰ মাজত বীজ দেখা যায়। ইয়াৰে কাৰণ কি হ'ব পাৰে, তাকেই আমি গৱেষণা কৰি আছো।"
ছফিয়া বানুৰ নেতৃত্বত চলি থকা গৱেষণাটোৰ আন গৱেষক কেইগৰাকী হ'লঃ ৰাজা আহমেদ, ছুৰাইয়া আখতাৰ, খালিদা বেগম আৰু অংকুৰ দাস। ভাৰত চৰকাৰৰ Biotechnology বিভাগে এই গৱেষণাৰ বাবে পুঁজি যোগান ধৰিছে। তেওঁলোকৰ গৱেষণা পত্ৰ Nature Indiaৰ Genetic Resources and Crop Evolution ত প্ৰকাশ পাইছে। দেশৰ অন্যতম শ্ৰেষ্ঠ গৱেষণা পত্ৰ হিচাপে চিনাক্ত হোৱাটো তেওঁলোকৰ বাবে এক বৃহৎ স্বীকৃতি।