আৱাজ দ্য ভইচ অসম ব্যুৰ'
ডাঃ থমাছ এন ছেইফ্ৰিডে তিনি দশকৰো অধিক কাল ধৰি কৰ্কট ৰোগৰ অধ্যয়নৰ বাবে নিজৰ জীৱন উৎসৰ্গা কৰিছে। তেওঁ কেৱল জেনেটিক দৃষ্টিকোণৰ পৰাই নহয়, বৰং মেটাব'লিক দৃষ্টিকোণৰ পৰাও এই ৰোগৰ ওপৰত বিভিন্ন গৱেষণা কৰিছে। তেওঁৰ গৱেষণাই কেৱল কেন্সাৰৰ কাৰণবোৰক লৈ প্ৰশ্ন উত্থাপন নকৰে, বৰঞ্চ কেন্সাৰ কোষবোৰে কেনেকৈ খাদ্য গ্ৰহণ কৰে, কেনেকৈ বৃদ্ধি হয় আৰু কেনেকৈ জীয়াই থাকে সেই বিষয়ে গভীৰভাৱে গৱেষণা কৰে।
তেওঁৰ গৱেষণাৰ পৰা এই ধাৰণাটো স্পষ্ট হৈ পৰিছে যে শৰীৰত খাদ্য যোগান ধৰাৰ পদ্ধতি আৰু ৰোগ নিৰাময়ৰ পদ্ধতি সলনি কৰি কেন্সাৰ ৰোগ নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব পাৰি, হ্ৰাস কৰিব পাৰি বা প্ৰতিৰোধ কৰিব পাৰি।
জীৱনশৈলীৰ সহজ পৰিৱৰ্তনে কৰ্কট ৰোগ প্ৰতিৰোধ কৰাত সহায় কৰিব পাৰে। ইয়াত কোনো যাদুকৰী ঔষধ বা এটা কেপছুলতে সকলো ৰোগৰ চিকিৎসাৰ কথা কোৱা হোৱা নাই। এইবোৰ হৈছে কিছুমান সাধাৰণ জীৱনশৈলীৰ সালসলনি। আমাৰ বাবে এইবোৰ কোনো ডাঙৰ কথা নাই। কোনো অবাস্তৱ কথা ইয়াত নাই। কেৱল কিছু স্মাৰ্ট, নিৰন্তৰ পৰিৱৰ্তন কৰিব লাগিব, যিয়ে কেন্সাৰ কোষৰ বিকাশৰ বাবে এক পৰিৱেশ সৃষ্টি কৰে।
এই অভিজ্ঞ গৱেষকজনৰ পৰা আমি ৬টা গুৰুত্বপূৰ্ণ শিক্ষা লাভ কৰিব পাৰো। সেইবোৰ হৈছেঃ
১. স্থিৰ ৰক্ত শৰ্কৰা (Steady blood sugar):
ই হৈছে কেন্সাৰৰ বিৰুদ্ধে এক নীৰৱ ঢাল। ৰক্তত শৰ্কৰা স্তৰ স্থিৰ কৰি ৰখাৰ ফলত কেন্সাৰ কোষৰ বিকাশ কঠিন হৈ পৰে। ডাঃ ছেইফ্ৰিডৰ গৱেষণাত ৱাৰবাৰ্গ প্ৰভাৱ (Warburg Effect)ৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়া হৈছে। তেওঁ ব্যাখ্যা কৰে যে কেন্সাৰ কোষবোৰে গ্লুক'জক ভাল পায়। প্ৰকৃততে, তেওঁলোকে ইয়াৰ ওপৰত সমৃদ্ধ হয়।
প্ৰতিনিধিত্বমূলক ফটো
ইয়াৰ অৰ্থ এইটো নহয় যে সকলো ধৰণৰ শৰ্কৰা বাদ দিব লাগে, বৰং পৰিশোধিত কাৰ্ব'হাইড্ৰেট (refined carbs), মিঠা পানীয়, আৰু আকস্মিকভাৱে গ্লুক'জ বৃদ্ধি কৰা যিকোনো খাদ্যবস্তু এৰিব লাগে। সুষম আহাৰ, কম পৰিমাণৰ আহাৰ আৰু আঁহযুক্ত আহাৰে কোষবোৰক ক্ষতিগ্ৰস্ত হোৱাৰ পৰা সুৰক্ষিত কৰি, ভিতৰৰ পৰিৱেশ শান্ত কৰি ৰখাত সহায় কৰে।
কাৰ্ব'হাইড্ৰেট স্মাৰ্টভাৱে কমাব লাগে, সাংঘাতিকভাৱে কমাব নালাগে। কম কাৰ্ব'হাইড্ৰেট, উচ্চ চৰ্বিযুক্ত (কেটোজেনিক) খাদ্যই কেন্সাৰ কোষসমূহক তেওঁলোকৰ প্ৰিয় ইন্ধন, গ্লুক'জৰ পৰা বঞ্চিত কৰিব পাৰে। কাৰ্বহাইড্ৰেট হ্ৰাস কৰি আৰু স্বাস্থ্যকৰ চৰ্বি (যেনে এভোকাডো, অলিভ অইল, ঘি, বাদাম) বৃদ্ধি কৰিলে শৰীৰে চেনীৰ পৰিৱৰ্তে চর্বি জ্বলাবলৈ ধৰে। কেটোচিছ বুলি জনাজাত এই অৱস্থাত কেট'ন উৎপন্ন হয়। কেন্সাৰ কোষসমূহে এইবোৰ ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ সংগ্ৰাম কৰিবলগীয়া হয়, কিন্তু সুস্থ কোষসমূহে ইয়াক ভালদৰে ব্যৱহাৰ কৰে।
ছেইফ্ৰিডে উল্লেখ কৰে যে কেট'জেনিক খাদ্যই কেন্সাৰ চিকিৎসাত কেনেকৈ সহায় কৰিব পাৰে সেই বিষয়ে ক্লিনিকেল ট্ৰায়েলবোৰেও এতিয়া গৱেষণা কৰি আছে। কিন্তু এইটো এটা পদ্ধতি যিটো পেছাদাৰীসকলৰ দ্বাৰা পৰিচালিত হ'ব লাগে, কাৰণ শক্তিশালী হোৱাৰ উপৰিও ই সঠিক।
২. সঘনাই চলাচল কৰক, মৃদুভাৱে চলাচল কৰকঃ
কেন্সাৰৰ ক্ষেত্ৰত গতিশীলতা হৈছে এক ঔষধ। নিয়মীয়া শাৰীৰিক পৰিশ্ৰমে কেলৰি নাশ কৰাৰ বাহিৰেও বহুতো কাম কৰে। ই ইনচুলিনৰ সংবেদনশীলতা উন্নত কৰে, হৰমোনৰ ভাৰসাম্য ৰাখে, আৰু চিষ্টেমিক প্ৰদাহ হ্ৰাস কৰে। ছেইফ্ৰিডৰ মেটাব'লিক কেন্সাৰ গৱেষণাৰ জগতখনত এইটো অত্যন্ত গুৰুত্বপূৰ্ণ।
সাধাৰণভাৱে খোজকঢ়া, মৃদুভাৱে সাঁতুৰা, কোনো প্ৰিয় গীতৰ তালে তালে নৃত্য কৰা, বা ঘৰত কিছু সময় ব্যায়াম কৰা--এই সকলোবোৰেই অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। ইয়াক ধাৰাবাহিকভাৱে কৰিব লাগিব। ব্যায়ামে মাইট'ক'ণ্ড্ৰিয়েল স্বাস্থ্যও বৃদ্ধি কৰে, যিয়ে অস্বাভাৱিক কোষৰ বৃদ্ধি প্ৰতিহত কৰাত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে।
প্ৰতিনিধিত্বমূলক ফটো
৩. উপবাসঃ
উপবাসে কৰ্কটৰ কোষক দুৰ্বল কৰি তোলে। Intermittent fasting (১৬ ঘণ্টা বিৰতি, ৮ ঘণ্টা খোৱাৰ সময়) বা পৰ্যবেক্ষণৰ অধীনত periodic extended fasting-এ শৰীৰক কেটোছিছলৈ ধাবিত কৰে, ইনচুলিন হ্ৰাস কৰে আৰু কৰ্কট কোষলৈ শক্তি যোগান সীমিত কৰে।
উপবাসৰ সময়ত, কোষবোৰে অট'ফেজি (autophagy) নামৰ এটা প্ৰক্ৰিয়াৰ জৰিয়তে নিজকে পৰিষ্কাৰ কৰে, ক্ষতিগ্ৰস্ত অংশবোৰ আঁতৰ কৰে আৰু পুনৰুজ্জীৱিত কৰে। ইয়াৰ অৰ্থ এইটো নহয় যে আপুনি আহাৰ নাখাব। ইয়াৰ অৰ্থ হ'ল আহাৰৰ মাজৰ সময়খিনি শৰীৰৰ বাবে বিশ্ৰাম, আৰোগ্য আৰু পুনৰুজ্জীৱিত কৰাৰ বাবে সৃষ্টি কৰা।
৪. চাপমুক্ত জীৱনঃ
মানসিক চাপ কেৱল মানসিক চাপ নহয়। ই মেটাব'লিক হয়। দীৰ্ঘস্থায়ী মানসিক চাপে তেজৰ শৰ্কৰা সলনি কৰে, প্ৰদাহৰ সৃষ্টি কৰে, আৰু মাইট'ক'ণ্ড্ৰিয়া, প্ৰতিটো কোষৰ ভিতৰৰ ক্ষুদ্ৰ শক্তি কেন্দ্ৰসমূহক ক্ষতি কৰে।
ছেইফ্ৰিডৰ গৱেষণাত উল্লেখ কৰা হৈছে যে মানসিক চাপে কেৱল মানুহক অস্বস্তি অনুভৱ কৰাই নহয়, ই এক আভ্যন্তৰীণ ধুমুহা সৃষ্টি কৰে য'ত কেন্সাৰ দ্ৰুতগতিত বৃদ্ধি হ'ব পাৰে। যেতিয়া শৰীৰত কোৰ্টিছ'ল (এটা মানসিক চাপৰ হৰম'ন) বাৰে বাৰে ভৰি থাকে, তেতিয়া ৰোগ প্ৰতিৰোধ ক্ষমতা কমি যায় আৰু প্ৰদাহ (inflammation) বৃদ্ধি পায়।
কেন্সাৰৰ কোষ
শৰীৰ আৰু মনৰ পৰা চাপ দূৰ কৰিবলৈ দহ মিনিটৰ গভীৰ শ্বাস-প্ৰশ্বাস, প্ৰকৃতিৰ মাজত সময় কটোৱা, বা ডায়েৰী লিখাৰ অভ্যাস কৰিব লাগে। আৱেগিক সুস্থতাৰ লগত আমাৰ শৰীৰৰ কোষৰ স্বাস্থ্যৰ প্ৰত্যক্ষ সম্পৰ্ক আছে। মানসিক চাপ কেৱল এটা পাৰ্শ্ব-প্ৰতিক্ৰিয়া নহয়, ই ৰোগৰ এক গুৰুতৰ কাৰক হ'ব পাৰে।
৫. দীৰ্ঘদিনীয়া প্ৰদাহ (Chronic inflammation):
দীৰ্ঘস্থায়ী প্ৰদাহে কেন্সাৰক উদ্দীপিত কৰে আৰু শৰীৰৰ repair systems-ৰ ক্ষতি কৰে। সাধাৰণতে প্রদাহে শৰীৰক আৰোগ্য লাভত সহায় কৰে। কিন্তু প্ৰক্ৰিয়াকৃত খাদ্য, নিদ্ৰাৰ অভাৱ, প্ৰদূষণ, বা গোপন সংক্ৰমণৰ বাবে যেতিয়া ই দীঘলীয়া (Chronic inflammation) হৈ পৰে, তেতিয়া ভালৰ পৰিৱৰ্তে ই ক্ষতিকাৰক হ'বলৈ আৰম্ভ কৰে। ই স্বাস্থ্যকৰ টিছু ভাঙি পেলায়, টিউমাৰৰ বৃদ্ধিত সহায় কৰে, আৰু ৰোগ প্ৰতিৰোধ ক্ষমতা বিঘ্নিত কৰে।
ব্যায়াম কৰি সময়ত এহাল যুৱক-যুৱতী
ডাঃ থমাছ এন ছেইফ্ৰিডে প্ৰদাহ নিবাৰণকাৰী জীৱনশৈলীৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰে। তেওঁ কয় যে গোটা খাদ্য যেনে সতেজ ফল-মূল, গোটা শস্য (যেনে ওটছ, ব্ৰাউন ৰাইচ, বাৰ্লি), বাদাম, বীন, মাছ, শেলফিছ, কণী, সেউজীয়া শাক-পাচলি আদি গ্ৰহণ কৰাৰ বিপৰীতে টক্সিনযুক্ত খাদ্য কম পৰিমাণে গ্ৰহণ কৰিলে কেন্সাৰৰ দৰে ৰোগৰ পৰা আঁতৰত থাকিব পাৰি। পৰ্যাপ্ত টোপনিয়েও আমাক এক ৰোগমুক্ত জীৱন উপহাৰ দিব পাৰে।
৬. খাদ্যঃ
আপুনি কি খায় সেয়া আচলতে আপোনাৰ শৰীৰৰ বাবে অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। কেচা শাক-পাচলি, ফল-মূল, গোটা শস্য, আৰু স্বাস্থ্যকৰ চৰ্বি আপোনাৰ স্বাস্থ্যৰ বাবে উপকাৰী। আনহাতে আল্ট্ৰা প্ৰচেছড খাদ্যবোৰে শৰীৰত কেন্সাৰৰ সম্ভাৱনা বৃদ্ধি কৰে।
