উল্লেখ্য যে, জৈৱিক কৃষিত খৰচ বেছি আৰু উৎপাদন কম হয়। সেয়েহে কৃষকসকলে উৎপাদন তথা আয়ৰ কথা চিন্তা কৰি ৰসায়ন পদ্ধতিৰে খেতি কৰি আহিছে বুলি মন্তব্য কৰি কৃষক হবিবুৰে কয় যে তেওঁ জৈৱিকভাৱে খেতি কৰি বহু সমস্যাৰ সন্মুখীন হৈছিল। কিয়নো জৈৱিক খেতি কেৱল কেচুসাৰেৰে কৰিব পৰা নাযায়। ইয়াৰ বাবে ভূমিৰ প্ৰয়োজনীয় নিউট্ৰিয়নচৰো বহু প্ৰয়োজন হয়। ইয়াৰোপৰি তেওঁৰ আশে পাশে অন্য খেতিয়কে কৰা খেতিত ৰাসায়নিক দ্ৰব্য ব্যৱহাৰ কৰাৰ ফলত তেওঁৰ খেতিও যথেষ্ট নষ্ট হৈ গৈছিল।    

যুৱ কৃষক হবিবুৰে কয়, "জৈৱিক পদ্ধতিৰে কৰা খেতিৰ পৰা উৎপাদন কম হয় যদিও উৎপাদিত সমগ্ৰীৰে অধিক আয় কৰিব পৰা যায়। সেয়ে মই ভাবিলোঁ মোৰ লগতে অন্য কৃষক বন্ধু সকলক জৈৱিকসাৰ প্ৰস্তুত কৰি জৈৱিক খেতি কৰাৰ বাবে মই প্ৰশিক্ষণ প্ৰদান কৰিলোঁ। ইয়াৰ লগতে মই ফাৰ্মা প্রডিউচাৰ কোম্পানী এটা আৰম্ভ কৰিলো। বৰ্তমান এই কোম্পানীৰ সৈতে পাঁচশৰো অধিক কৃষক জড়িত হৈ আছে। ইয়াৰোপৰি আত্ম সহায়ক গোটৰ মহিলা সকলকো জৈৱিকসাৰ প্ৰস্তুত কৰাৰ প্ৰশিক্ষণ প্ৰদান কৰিছিলোঁ। যি সাৰ আমাৰ কৃষকসকলে খেতিত ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ ক্ৰয় কৰিবলৈ তেওঁলোকৰ পৰা ক্ৰয় কৰি আহিছে।"