ফজল পাঠান
গভীৰভাৱে শিপাই থকা সামাজিক পৰম্পৰাক সাহসেৰে প্ৰশ্ন কৰা এগৰাকী দক্ষ সমাজ সংস্কাৰক হিচাপে পয়গম্বৰ শ্বেইখে গঢ়ি তুলিছে এক শক্তিশালী পৰিচয়। নিষ্ঠা আৰু অভিনৱ ধাৰণাৰে তেওঁ ত্যাগক এক নতুন অৰ্থ দিছে আৰু মানুহক একত্ৰিত কৰিবলৈ সমাজ সেৱাক জীৱনৰ মিছন কৰি লৈছে।
প্ৰাৰম্ভিক জীৱনৰ প্ৰত্যাহ্বানৰ কথা মনত পেলাই পয়গম্বৰ শ্বেইখে কয়, "মোৰ দেউতা ৰাজমিস্ত্ৰী আছিল আৰু মায়ে খাৰু বিক্ৰী কৰিছিল। তেওঁলোকৰ একমাত্ৰ সংগ্ৰাম আছিল পৰিয়ালটোক পোহপাল দিয়া—সমাজ সেৱা কেতিয়াও তেওঁলোকৰ চিন্তাৰ বিষয় নাছিল।"
জীৱনৰ সেই প্ৰাৰম্ভিক সংগ্ৰামবোৰে পয়গম্বৰ শ্বেইখক এটা উদ্দেশ্যৰ অনুভূতি প্ৰদান কৰিছিল। আজি তেওঁ ধৰ্মৰ শিক্ষা প্ৰদান কৰাৰ লগতে সম্প্ৰদায়সমূহৰ মাজত একতা প্ৰসাৰ কৰি গুৰুত্বপূৰ্ণ সামাজিক সমস্যাৰ মোকাবিলা কৰে। শ্বেইখৰ এই যাত্ৰাৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ অংশ হৈছে তেওঁৰ পত্নী আয়েশা, যি তেওঁক সমানে সমৰ্থন কৰে।
পয়গম্বৰ শ্বেইখৰ আৰ্থিক কোৰবাণীৰ পৰা লাভ কৰা কিতাপ প্ৰদৰ্শন কৰিছে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে
তেওঁলোকৰ সমাজসেৱা পৰিয়ালৰ মূল্যবোধ আৰু বিশ্বাস দুয়োটাতে নিহিত হৈ আছে। মুছলমান সম্প্ৰদায়ৰ উন্নতিৰ বাবে কাম কৰি থকা বহুতো যুৱ কৰ্মীৰ ভিতৰত পয়গম্বৰ শ্বেইখৰ কামৰ বিশেষ স্থান আছে। তেওঁৰ আটাইতকৈ শক্তিশালী ধাৰণা হ'ল বকৰি ঈদৰ সময়ত কুৰবানী (বলিদান) ৰ নতুন অৰ্থ প্ৰদান কৰা। তেওঁ পৰম্পৰাৰ বিপৰীতে নগৈ কুৰবানীৰ বাৰ্তাক আৰু গভীৰ আৰু অধিক অৰ্থপূৰ্ণ কৰি তুলিছে।
মাৰাঠী ভাষাত কোৰান পঢ়াটো পয়গম্বৰ শ্বেইখৰ বাবে এক টাৰ্ণিং পইণ্ট আছিল। তেওঁ কয়, "ই বহুতো সন্দেহ দূৰ কৰিলে, বিশেষকৈ কুৰবাণীৰ প্ৰকৃত অৰ্থৰ বিষয়ে মই বহুত কথা নতুনকৈ জানিব পাৰো। কোৰাণত কোৱা হৈছে যে পশুৰ তেজৰ এটা টোপালো আল্লাহৰ ওচৰলৈ নাযায়, কেৱল আপোনাৰ আন্তৰিকতাইহে সেয়া কৰিব পাৰে। সেইটোৱে মোক সঁচাকৈয়ে স্পৰ্শ কৰিলে। মই ভাবিবলৈ ধৰিলো যে আজিৰ পৃথিৱীত ধনৰ মূল্য বহুত বেছি। গতিকে শিশুৰ শিক্ষাৰ বাবে আমি দান কৰাৰ দৰে অৰ্থপূৰ্ণ কাম কিয় কৰিব নোৱাৰো?"
২০১৪ চনত এটা সৰু স্থানীয় ধাৰণা হিচাপে আৰম্ভ হোৱা এই অভিযান এতিয়া এক বৃহৎ অভিযানলৈ ৰূপান্তৰিত হৈছে। বকৰি ঈদৰ সময়ত পয়গম্বৰ শ্বেইখে জনসাধাৰণক পৰম্পৰাগত পশু বলিদানৰ পৰিৱৰ্তে আৰ্থিক সহায় আগবঢ়াবলৈ উৎসাহিত কৰে। তেওঁ জাকাতৰ জৰিয়তে দুখীয়া শিশুসকলক, বিশেষকৈ জনজাতীয় আৰু গ্ৰাম্য অঞ্চলৰ শিশুসকলক শিক্ষিত কৰাত সহায় কৰে।
মহাৰাষ্ট্ৰৰ এখন উৰ্দু বিদ্যালয়ত কিতাপ বিতৰণ কৰিছে পয়গম্বৰ শ্বেইখে
২০১৮ চনত কেৰালাৰ বানপীড়িতসকলৰ বাবে ধন সংগ্ৰহ কৰাৰ সময়ত এই কাৰ্যসূচীয়ে ব্যাপক চৰ্চা লাভ কৰে। সকলো ধৰ্মৰ লোকৰ পৰা বিশেষকৈ হিন্দুসকলৰ পৰা অহা বৰঙণিয়ে মানৱীয় সহানুভূতি আৰু মানৱতাৰ সাৰ্বজনীন আহ্বানক আলোকপাত কৰিছিল।
'প্ৰতি বছৰে মই জনসাধাৰণক ধৰ্মীয় পশু বলিদানৰ পৰিৱৰ্তে আৰ্থিক বৰঙণি আগবঢ়াবলৈ কওঁ। এই ধন দৰিদ্ৰ শিশুসকলৰ শিক্ষাৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা হয়। এতিয়ালৈকে আমি ২৫-৩০ লাখ টকা সংগ্ৰহ কৰিছো আৰু মহাৰাষ্ট্ৰৰ ১৫০০-২০০০ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীক সহায় কৰিছো। তেওঁৰ কামে অন্যান্য দল-সংগঠনসমূহকো একে ধৰণৰ আৰ্হি গ্ৰহণ কৰিবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰিছে। এইদৰে তেওঁৰ অভিযানে সমগ্ৰ ৰাজ্যতে পৰিৱৰ্তনৰ এক ঢৌৰ সৃষ্টি কৰিছে।
সকলোৱে জানে যে সামাজিক সংস্কাৰ কেতিয়াও সহজ নহয়। তথাপি পয়গম্বৰ শ্বেইখে বিশ্বাস কৰে যে পৰিৱৰ্তন সম্ভৱ আৰু প্ৰয়োজনীয়। তেওঁ কয়, "নবী মহম্মদে ১৪০০ বছৰ পূৰ্বে এক সামাজিক বিপ্লৱৰ সূচনা কৰিছিল। তেওঁৰ শিক্ষা ন্যায় আৰু প্ৰগতিৰ ওপৰত প্ৰতিষ্ঠিত আছিল। সেই উত্তৰাধিকাৰ অব্যাহত আছে আৰু আজিও অব্যাহত থাকিব লাগিব।"
মহাৰাষ্ট্ৰৰ গ্ৰাম্য অঞ্চলৰ বৌদ্ধ সম্প্ৰদায়ৰ এক অনুষ্ঠানত ভাষণ দি থকা অৱস্থাত পয়গম্বৰ শ্বেইখ
তেওঁ স্বীকাৰ কৰে যে হিন্দু সমাজৰ সামাজিক সংস্কাৰকসকলৰ দীৰ্ঘ আৰু অধিক দৃশ্যমান ইতিহাস আছে, মুছলমান সম্প্ৰদায়সমূহ এতিয়া আগবাঢ়িছে। উদাহৰণ কম, কিন্তু পৰিস্থিতিৰ পৰিৱৰ্তন হৈছে। আমাৰ এই অভিযানৰ সমৰ্থনে প্ৰমাণ কৰিছে যে মুছলমানসকল সামাজিক পৰিৱৰ্তনৰ বাবে সাজু।
ঐতিহাসিক ব্যক্তিসকলক ৰাজনৈতিকভাৱে বিভক্ত কৰি জনগোষ্ঠীসমূহক বিভক্ত কৰাৰ পৰিৱেশত, পয়গম্বৰ শ্বেইখে আন এক সাহসী স্থিতি গ্ৰহণ কৰিছে। যেতিয়া ছত্ৰপতি শিৱাজী মহাৰাজক একাংশ মৌলবাদীয়ে মুছলমান বিৰোধী বুলি বৰ্ণনা কৰে, তেতিয়া কিন্তু পয়গম্বৰ শ্বেইখে এই বিকৃতি সংশোধন কৰিবলৈ তৎপৰ হৈছিল।
"শিৱাজী মহাৰাজে সাম্ৰাজ্যবাদী অত্যাচাৰৰ বিৰুদ্ধে যুঁজিছিল, মুছলমানৰ বিৰুদ্ধে নহয়। তেওঁৰ ঘনিষ্ঠ সহযোগীসকলৰ ভিতৰত ছিদ্দি ইব্ৰাহিম আৰু ইব্ৰাহিম খানৰ দৰে মুছলমান নেতাও আছিল, যি তেওঁৰ নৌসেনাৰ কমাণ্ডাৰ আছিল। শিৱাজীয়ে ধৰ্মৰ বাবে নহয়, জনতাৰ বাবে শাসন কৰিছিল।"-পয়গম্বৰ শ্বেইখে কয়।
মহাৰাষ্ট্ৰৰ এখন দুৰ্যোগগ্ৰস্ত গাঁৱত সাহায্য সামগ্ৰী বিতৰণ কৰি থকা অৱস্থাত পয়গম্বৰ শ্বেইখ
ঐক্যৰ বাৰ্তাক শক্তিশালী কৰিবলৈ পয়গম্বৰ শ্বেইখে প্ৰতি বছৰে 'জয় জিজুৱা, জয় শিৱৰায়' শ্লোগানেৰে শিৱাজী জয়ন্তী উদযাপন কৰে। তেওঁৰ প্ৰচেষ্টাই মুছলমান সমাজৰ বহু লোকক ছত্ৰপতি শিৱাজীক কেৱল এক ঐতিহাসিক ব্যক্তিত্ব হিচাপে নহয়, ন্যায় আৰু একতাৰ প্ৰতীক হিচাপে চাবলৈও উৎসাহিত কৰিছে। ইয়ে সম্প্ৰদায়সমূহৰ মাজত থকা ব্যৱধান দূৰ কৰাত সহায় কৰিছে, যিসমূহ সম্প্ৰদায় আগতে ধৰ্ম আৰু পুৰণি আখ্যানৰ দ্বাৰা বিভক্ত আছিল।
পয়গম্বৰ শ্বেইখৰ কাম ইতিহাস বা ধৰ্মৰ বাহিৰত। মুছলমান সম্প্ৰদায়ৰ সমস্যাৰ ওপৰত তেওঁ বিশেষভাৱে গুৰুত্ব আৰোপ কৰে। কিন্তু তেওঁ সদায় সংবিধান আৰু গণতান্ত্ৰিক প্ৰমূল্যবোধক নিজৰ পথ প্ৰদৰ্শক হিচাপে লৈ শান্তিৰ স্থাপনৰ পোষকতা কৰে।
পয়গম্বৰ শ্বেইখৰ স্পষ্ট বাৰ্তাটো হ'ল-"আমি মানুহক সংযোগ কৰিব লাগিব।" তেওঁ শিশুসকলৰ শিক্ষাৰ বাবে ধন সংগ্ৰহ কৰে বা সংস্কৃতি উদযাপন কৰে, তেওঁৰ কামত সদায়েই একতা, দয়া আৰু কাৰ্যৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়া হয়। তেওঁ বকৰি ঈদৰ সময়ত শিক্ষাৰ বাবে দান আগবঢ়াবলৈ জনসাধাৰণক আহ্বান জনাইছিল।
শিৱাজী মহাৰাজৰ প্ৰতিমূৰ্তিৰ সৈতে পয়গম্বৰ শ্বেইখ
তেওঁ শিৱাজী মহাৰাজক সকলো ধৰ্মৰ লোকক একত্ৰিত কৰি উদযাপন কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে। লাহে লাহে এই সৰু সৰু পদক্ষেপবোৰে মানুহৰ চিন্তা আৰু জীৱন ধাৰণৰ ধৰণ সলনি কৰি আছে। পয়গম্বৰে কেৱল কথা কোৱা নাই, তেওঁ নিজৰ কৰ্মৰ জৰিয়তে পথ প্ৰদৰ্শন কৰিছে। তেওঁৰ কাৰ্যই মহাৰাষ্ট্ৰৰ বহু লোকক তেওঁলোকৰ গাঁও আৰু চহৰসমূহত পৰিৱৰ্তন আনিবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰিছে।
যি সময়ত মানুহৰ মাজত বিচ্ছিন্নতা বাঢ়িছে, তেনে সময়তে পয়গম্বৰে আমাক মনত পেলাই দিয়ে যে প্ৰকৃত বিশ্বাস কেৱল ৰীতি-নীতিৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ নকৰে। ই হৈছে আনক সহায় কৰা। তেওঁৰ কাহিনীয়ে প্ৰতিজন ভাৰতীয়ক উদাৰতা, ন্যায্যতা আৰু একতাৰ পথত আগুৱাই যাবলৈ উৎসাহিত কৰে।
