দেবৰাজ মিত্ৰ / মহীশূৰ
জীৱন যাত্ৰাত আমি জন্মদাতা মাতৃৰ সৈতে কটোৱা সময়খিনি সদায় স্মৰণীয় হৈ ৰয়। মহীশূৰৰ ৪৫ বছৰীয়া ডি কৃষ্ণ কুমাৰ আৰু তেওঁৰ ৭৫ বছৰীয়া মাতৃ চূড়াৰত্নাৰ জীৱন যাত্ৰা কেৱল বিশেষ নহয়, ই আমাৰ সকলোৰে বাবে এক প্ৰেৰণাদায়ক কাহিনীও। তেওঁলোকে এখন পুৰণি বাজাজ চেটক স্কুটাৰেৰে ৯২,৮২২ কিলোমিটাৰ দৈৰ্ঘ্যৰ তীৰ্থযাত্ৰা কৰে আৰু এই ভ্ৰমণে কেৱল ভাৰতেই নহয়, নেপাল, ভূটান আৰু ম্যানমাৰকো সামৰি লৈছিল।
২০১৮ চনৰ ১৬ জানুৱাৰীৰ পৰা আৰম্ভ হোৱা এই যাত্ৰাত মাতৃ আৰু পুত্ৰই দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ তীৰ্থস্থান আৰু ধৰ্মীয় স্থান পৰিদৰ্শন কৰাৰ সুযোগ লাভ কৰিছে। ডি কৃষ্ণ কুমাৰে কয় যে তেওঁৰ লক্ষ্য আছিল নিজৰ মাকক দেশ ভ্ৰমণ কৰোৱা আৰু দেশৰ বৈচিত্ৰ্যৰ সৈতে পৰিচয় কৰাই দিয়া। বিশেষ কথাটো হ’ল যে পুতেকে এই অনন্য ভ্ৰমণৰ কথা নোকোৱা পৰ্যন্ত চূড়াৰত্নাই জীৱনত কেতিয়াও ভ্ৰমণৰ কথা ভবাও নাছিল।
ডি কৃষ্ণ কুমাৰৰ পিতৃৰ মৃত্যুৰ পিছত তেওঁ নিজৰ পাৰিবাৰিক দায়িত্বৰ প্ৰতি অধিক সচেতন হৈ জীৱনৰ বহুমূলীয়া মুহূৰ্তবোৰ মাকৰ সৈতে কটোৱাৰ সিদ্ধান্ত লয়। তেওঁৰ যাত্ৰা কেৱল ধৰ্মীয় স্থানতে সীমাবদ্ধ নাছিল, বৰঞ্চ তেওঁ ভাৰতৰ বিভিন্ন প্ৰান্ত, উপকূলীয় অঞ্চল, পাহাৰীয়া অঞ্চল আৰু সীমান্ত অঞ্চল ভ্ৰমণ কৰিছে। এয়া ডি কৃষ্ণ আৰু তেওঁৰ মাতৃৰ বাবে এক অনন্য অভিজ্ঞতা আছিল।
ডি কৃষ্ণ কুমাৰ তেওঁৰ মাতৃ চূড়াৰত্নাৰ সৈতে
কুমাৰে চাকৰি এৰি সঞ্চিত ধনেৰে ভ্ৰমণৰ পৰিকল্পনা কৰে। তেওঁ কয়, "আমি এই ভ্ৰমণ নিজৰ ব্যক্তিগত জমা ধন ব্যয় কৰি কৰিছো। আমি অনুদান গ্ৰহণ নকৰো আৰু দামী ফল-মূলো নাখাওঁ। মন্দিৰৰ প্ৰসাদ আৰু সতেজ ফল আমাৰ প্ৰধান খাদ্য।" তেওঁ লগতে কয় যে এই ভ্ৰমণৰ উদ্দেশ্য কেৱল ধৰ্মীয় স্থান ভ্ৰমণ কৰাই নহয়, তেওঁ মাকক পৃথিৱীৰ সৌন্দৰ্য্য দেখুৱাব বিচাৰে। তেওঁৰ মাতৃ চুড়াৰত্নাই কয় যে এই পৃথিৱীত নথকা স্বামীয়ে আগতে এই চেতক স্কুটাৰখন ব্যৱহাৰ কৰিছিল। গিৰিয়েকৰ উপহাৰ বুলি গণ্য কৰি তেওঁ যাত্ৰাৰ সময়ত ইয়াক লগত ৰাখিছিল। তেওঁ কয়, "আমি অনুভৱ কৰোঁ যে এই যাত্ৰাত মোৰ স্বামীও আমাৰ সৈতে উপস্থিত আছে।"
উল্লেখ্য যে, কুমাৰ আৰু মাকে এই যাত্ৰাৰ সময়ত ভাৰতৰ প্ৰায় প্ৰতিটো কোণলৈ গৈছে। তামিলনাডুৰ কন্যাকুমাৰীৰ পৰা শ্ৰীনগৰৰ শংকৰাচাৰ্য মন্দিৰলৈ আৰু গুজৰাটৰ দ্বাৰকাৰ পৰা অৰুণাচল প্ৰদেশৰ পৰশুৰাম কুণ্ডলৈকে তেওঁলোকে দেশৰ প্ৰধান তীৰ্থস্থানসমূহ পৰিদৰ্শন কৰিছে। ইয়াৰ উপৰিও চুবুৰীয়া নেপাল, ভূটান, ম্যানমাৰ আদি দেশ ভ্ৰমণ কৰি বিভিন্ন সংস্কৃতি আৰু ধৰ্মৰ বিষয়ে জ্ঞান আহৰণ কৰে। এই যাত্ৰাত তেওঁলোকৰ আটাইতকৈ মনোমোহা স্থান আছিল অৰুণাচল প্ৰদেশৰ চেলা পাছ, যিটো চীন সীমান্তৰ টাৱাঙৰ ওচৰত ১৩,৫০০ ফুট উচ্চতাত অৱস্থিত। ডি কৃষ্ণ কুমাৰে কয়, "এই ভ্ৰমণ মোৰ বাবে আটাইতকৈ বিশেষ কাৰণ আমি সদায় শুনা আৰু পঢ়া কথাবোৰ ওচৰৰ পৰা চাবলৈ সক্ষম হৈছো যে বৈচিত্ৰ্যতাৰ মাজত ঐক্য ভাৰতৰ গৌৰৱ।"
ক’ভিড-১৯ মহামাৰীৰ বাবে তেওঁলোকৰ যাত্ৰা সাময়িকভাৱে স্তব্ধ হৈ পৰিছিল। ২০২০ চনৰ মাৰ্চ মাহত ঘোষণা কৰা লকডাউনৰ বাবে তেওঁলোক দুমাহ জলপাইগুৰিত থাকিছিল। ২০২২ চনৰ ১৫ আগষ্টত পুনৰ যাত্ৰা আৰম্ভ কৰে আৰু এইবাৰ তেওঁ তেলেংগানা, মহাৰাষ্ট্ৰ, মধ্যপ্ৰদেশ, উত্তৰ প্ৰদেশ, উত্তৰাখণ্ড, হিমাচল প্ৰদেশ আৰু জম্মু-কাশ্মীৰ আদি ৰাজ্য ভ্ৰমণ কৰে।
ডি কৃষ্ণ কুমাৰ আৰু তেওঁৰ মাতৃ চূড়াৰত্না
পৰৱৰ্তী সময়ত কাশ্মীৰৰ পৰা উভতি আহি মাতৃ-পুত্ৰই পঞ্জাৱ, দিল্লী, উত্তৰ প্ৰদেশ, ৰাজস্থান, গুজৰাটৰ দৰে আন ঠাইলৈ যায়। কুমাৰ আৰু চুড়াৰত্নাই এই ভ্ৰমণৰ সময়ত বহুতো অমূল্য জীৱন অভিজ্ঞতা লাভ কৰিছিল। চূড়াৰত্নাই কয়, "মোৰ ল'ৰাই মোক বহুত কথা শিকাইছে। এই ভ্ৰমণৰ প্ৰতিটো মুহূৰ্ত মই উপভোগ কৰিলোঁ। এইটো মোৰ জীৱনৰ অন্যতম শ্ৰেষ্ঠ অভিজ্ঞতা।"
কেইবাটাও ভাষা কোৱা কুমাৰে বাংলা ভাষাও শিকিছে আৰু কেইবাটাও ধৰ্মীয় স্থান ভ্ৰমণ কৰি স্থানীয় ভাষাক সন্মান কৰিবলৈ শিকিছে। তেওঁ কয়, "এই যাত্ৰাত মই সদায় এক ঘনিষ্ঠতা আৰু বিশ্বাস অনুভৱ কৰিছিলো যেন মোৰ দেউতাও আমাৰ লগত আছে।" ২০২৩ চনৰ ডিচেম্বৰ মাহত মহীশূৰলৈ উভতি অহাৰ পূৰ্বে কুমাৰ আৰু তেওঁৰ মাতৃয়ে যাত্ৰাৰ দ্বিতীয় পৰ্যায় সম্পূৰ্ণ কৰে। এতিয়া তেওঁলোকে তৃতীয় পৰ্যায়ৰ ভ্ৰমণ আৰম্ভ কৰিছে আৰু অন্ধ্ৰ প্ৰদেশ আৰু ওড়িশাৰ উপকূলীয় অঞ্চল ভ্ৰমণ আৰম্ভ কৰি আছে।
তেওঁলোকৰ এই দীঘলীয়া যাত্ৰাই প্ৰমাণ কৰিছে যে মাতৃ-পুত্ৰৰ সম্পৰ্কত গভীৰ বুজাবুজি আৰু বিশ্বাস আছে যিটো কেৱল যাত্ৰাৰ সময়ত গঢ় লৈ উঠা নহয়, এয়া এক জীৱনজোৰা অনুভৱ। এই অভিজ্ঞতাৰ জৰিয়তে কুমাৰ আৰু তেওঁৰ মাকে যি বাৰ্তা প্ৰেৰণ কৰিছে, সেয়া হ’ল জীৱনৰ সৰু সৰু মুহূৰ্তবোৰক উদযাপন কৰি আমি সেই স্মৃতিবোৰক জীৱনজোৰা যাত্ৰালৈ ৰূপান্তৰিত কৰিব পাৰো।
